Η Μάνα – Ελιά, ένα αγέρωχο ελαιόδεντρο ύψους 14 μέτρων και με περίμετρο κορμού που ανέρχεται γύρω στα 9 μέτρα, στέκει για εκατοντάδες χρόνια στην περιοχή της Καλαμάτας, θυμίζοντας τη στενή σχέση της πόλης με την ελιά.
Είναι δέντρο αντιπροσωπευτικό της ποικιλίας «Αετονυχολιά Καλαμών», λόγω των μεγάλων φύλλων και του μεγάλου ωοειδή επιμήκη καρπού, ο οποίος θυμίζει αμύγδαλο ή ρώγα σταφυλιού, δηλαδή «αετονύχι».
Αποτελεί ένα πραγματικό μνημείο της φύσης, σχεδόν 800 – 1000 ετών (σύμφωνα με έρευνα του Μεσσήνιου δασολόγου δρ. Παναγιώτη Μπαζίγου μπορεί να φθάνει και τα 1733 έτη).
Μύθοι και αναφορές υποστηρίζουν πως η ιστορία της Μάνας – Ελιάς ξεκινά κατά την περίοδο της Επανάστασης, γύρω στο 1826. Τότε, πραγματοποιήθηκαν καταστροφές και λεηλασίες χωριών στην Πελοπόννησο, καθώς και καταστροφές της αγροτικής παραγωγής, κάψιμο μεγάλων εκτάσεων καλλιεργειών, ξερίζωμα των οπωροφόρων δέντρων και των περισσότερων ελαιόδεντρων. Μόνο αυτή η ελιά κατάφερε να μείνει ανέγγιχτη. Όλοι τότε ξεκίνησαν να παίρνουν δικά της κλαδιά και να φυτεύουν εκ νέου ελιές στην περιοχή. Έτσι θεωρείται ότι όλες οι ελιές στην ευρύτερη περιοχή της Καλαμάτας κατάγονται από αυτήν.